این گوشه تا اون گوشه

آلبوم پیش‌ِ رو دومین آلبوم از مجموعه‌ آلبوم‌های شنیداری «کُجا» است.در این مجموعه تلاش می‌شود تا هر بار گزیده‌ای از ترانه‌ها پیرامون و متناسب با فضا و محیطی مشخص -مثل مزرعه، دریا، جنگل و … گردآوری شود.این مجموعه با هدف آشنایی کودکان با عناصر محیطی و برای گروه سنی پیش‌دبستان و دبستان تهیه شده است. متن ترانه‌ها بر اساس لحن و ادبیات کوکانه و با هدف گسترش دایره‌ی واژگان کودک نوشته شده است. در بخش آهنگ‌سازی نیز تلاش شده است تا با وجود سادگی، ملودی‌ها کسالت‌بار نباشد و بر تجربه‌ی شنیداری کودک بیافزاید.این آلبوم شامل ۱۳ ترانه‌ است که ابتدا با کلام و از شماره‌ی ۱۴ بدون کلام آورده شده است. نسخه‌ی بدون کلام هر ترانه به منظور استفاده برای هم‌خوانی یا ساخت حرکت‌-بازی به صورت فردی یا گروهی تهیه شده است. در نمونه‌های بدون کلام، ملودی توسط ساز ریکوردر نواخته شده است و جلوه‌های صوتی نیز حذف شده است تا این امکان برای کودکان و مربیان ایجاد شود که بتوانند حرکت-بازی‌ها یا شعرهای ساخته شده توسط خود را با هر موضوعی روی ملودی قرار دهند.

بازی‌های آوازی بخشی از مجموعه فرهنگی شفاهی کودک و نوجوان ایران زمین است که در آن عناصر موسیقی و حرکت کلام آهنگین در هم آمیخته‌اند. به دلیل تنوع فرهنگی در ایران، این مجموعه از تنوع چشمگیری برخوردار است. مادران و مادربزرگ‌ها و یا زنانی که نگهداری و تربیت و آموزش کودکان را بر عهده داشتند، خالق این مجموعه‌ی ارزشمند هستند. این تجارب مادران سرزمین ما میراثی است که با پیروی از روش شفاهی از نسلی به نسل دیگر تا به امروز انتقال داده شده است. قدمت این مجموعه گاهی به هزاران سال و گاهی زمان آن به سده نمی‌رسد که متاسفانه امروز در هجوم انواع فرآورده‌های رنگین و جذاب در حال فراموشی و کم‌رنگ شدن است.

ازی‌های آوازی در دورانی که کودکستان به شکل امروزی وجود نداشت به نوعی آموزش غیرمستقیم کودکان را به عهده داشته است.

بازی‌های آوازی را می‌توان از زمان تولد تا نوجوانی و حتی بزرگسالی، گام به گام در مراحل گوناگون از رشد، همراه کودکان مشاهده کرد که غالبا متناسب با ویژگی‌های ذهنی و جسمی آنان در هر مرحله از رشد می‌باشد.

بازی‌های آوازی یا هماتن مادرانه‌های آهنگین که پا به پای کودکان در رشد آنان همراه بوده است، خالقانی گمنام ولی آشنا دارد. مادران، آنها که همیشه در سایه بوده‌اند، اما تکنیک و روش خلاقانه آنها در استفاده از مضامین شاد و لطیف و پرتحرک و جذاب در ارتباط با تعلیم و تربیت کودکان‌شان باعث خلق شدن این گنجینه‌ی ارزشمند شده است که متاسفانه به جنبه‌های آموزشی و تربیتی و موسیقایی یا بهتر بگوییم، جنبه‌های فرهنگی و هنری آنها توجه چندانی نشده است.

از ویژگی‌های این مجموعه، روش غیرمستقیم توانایی به روز شدن آن است و چون در ناخودآگاه جمعی ما وجود دارد، همیشه آشنا، و چون در تکرار آن کودکان نقش دارند و از خود در آن تاثیر می‌گذارند، همیشه نو است. ویژگی‌های آموزشی این مجموعه، در خود روحی را منتقل می‌کنند که آن را می‌توانیم انتقال هویت فرهنگی بدانیم. در این رابطه تنگاتنگ مادر و کودک، مهارتی شگرف در پرورش عواطف و ذوقیات و درک مفاهیم انگیزش برای استعداد و خلاقیت مشاهده می‌کنیم.