نهنگی که بیشتر می‌خواست

ترمزدستی و چراغ‌راهنما اسم دو تا وسیله توی ماشین نیستند، آن‌ها دو تا دوست هستند که قرار است به کمک هم مأموریت بزرگی را انجام بدهند؛ گرفتن ارث و میراث بابابزرگ پول‌دار از یک بزمجه!


خانم گلابی در را باز کرد و ما را فرستاد تو. اتاق زیاد شبیه اتاق شکنجه نبود. برعکس، خیلی هم قشنگ بود. سر درنمی‌آوردم نقشه‌ی برادرزاده‌ی دکتر اکبر خبری چه می‌توانست باشد. در را که بست، با هیجان گفت: «نظرتون چیه بریم روی تخت بپربپر کنیم؟»

به تشک تخت اشاره کرد: «این تشک فنری می‌تونه شما رو تا سقف بندازه بالا! یالا بیایید امتحان کنید!»

چی؟ دقیقاً از ما چه می‌خواست؟ یعنی یک سیستم دستگیری توی سقف کار گذاشته بود که قرار بود وقتی بپریم بالا، دستگیرمان کند؟

خانم گلابی تندتند جیب‌هایش را گشت و دوباره گفت: «زود باشید تنبل‌ها! دلتون بازی نمی‌خواد؟»

نع! من که در آن موقعیت دلم بازی نمی‌خواست. ناسلامتی من جاسوس بودم!

بهشون می‌گن رمان تصویری. بهترین انتخاب برای بچه‌هایی که تازه خوندن رو یاد گرفتن و دلشون می‌خواد خودشون بخونن. خوندن این کتاب‌های خیلی خیلی خنده‌دار برای بچه‌ها سخت نیست و چند قسمتی بودنش باعث می‌شه کتاب‌خون‌های جدی‌تری بشن. کتاب‌ها انقدر جذابن که بچه‌ها دلشون می‌خواد زودتر برن سراغ جلدهای بعد. چهار سابقه‌دارها رو می‌تونید برای بچه‌های ۶ سال به بالا بخرید و البته ما دیدیم که بچه‌های کوچیک‌تر هم از مامان و باباهاشون خواستن که این کتاب‌ها رو براشون بخونن و بعد حسابی مشتری شدن.